ساعت فلش

تو زن شدی...

نه برای در حسرت ماندن

یک بوسه !

برای خلق بوسه ای از جنس آرامش....

تو زن نشدی...

که همخواب... آدم های بیخواب شوی!

زن شدی...

که برای خواب کسی رویا شوی!

تو زن نشدی...

که در تنهای ات...

حسرت آغوشی عاشقانه را داشته باشی..

زن شدی ...

تا آغوشی در تنهایی عشقت باشی

نخستین نگاهی که ما را به هم دوخت،
نخستین سلامی که در جان ما شعله افروخت،
نخستین کلامی که دلهای ما را به بوی خوش آشنایی سپرد وبه مهمانی عشق برد،
پر از مهر بودی پر از نور بودم،
همه شوق بودی همه شور بودم،
چه خوش لحظه ای که می خواهمت را به شرم و خموشی نگفتیم و گفتیم،
چه خوش لحظه هایی که دزدانه از هم نگاهی ربودیم و رازی نهفتیم،
دو آوای تنهای سرگشته بودیم،
رها در گذرگاه هستی.
دریغا در آن قصه ها و غزل ها نخواندیم که آب و گل عشق با غم سرشته است!
از آن روزها آه عمری گذشته است.
من و تو دگرگونه گشتیم
دنیا دگرگونه گشته است!
در این روزگاران بی روشنایی
در این تیره شب های غمگین،
که دیگر ندانی کجایم،
که دیگر ندانم کجایی!

غم هم

اگر ترکم کند

تنهای تنها میشوم...

تمام این حرفا بهانه است

بهانه های عاشقانه است

اگر من از تو گله دارم

عاشقتم ...

همه اش بهانه است

رَدِ بوســــــــــه را نگیر ...

به نیمکتـــی پوسیـــــده میرسی

که حافظه اش را

در باران از دستــــــ داده است !!!

نگران نباش...

من خوب می دانم با حسرت ِ نبودنت

چگونه تا کنم...

فقط برایم بنویس .....

هنوز هم

لبخند میزنی ...!؟

خیلی وقت است ،

هُرم هیچ نگاهی آتشم نمی زند

حتی ...

نگاهی که رنگی از تو دارد

می بینی !؟

شاید ، فراموشت کرده ام ....

شاید !!!

باورت داشتم از روز نخست

آمدی تا باشی !

پر از شعر ٬

پر از همهمه بودی ٬

اما

هیچ حرفی نزدی !

پر از گفتنه٬ دلدادگی ات ٬

پر از زمزمه ی عشق به دریا شدنت ٬

باز حرفی نزدی و فقط خندیدی ...

خوبه من !

می فهمم از دو چشمت همه حرف های تو را ٬

بی کلام اینجا باش ٬

آخه اینجا بودن نیست محتاج صدا ٬

بودنت با دل من بی صدا هم زیباست !!!!!!!!!!!

.....

جاده ها پر است از یک نگاه

و من در امتداد لحظه ها

بدنبال حضور دیگری هستم

افق خاکستریست

دم دم های غروب است

جاده پر است از سکوت

بوی رودخانه و صدای گنجشکان

و من منتظر پشت پنجره

مثل هر غروب

پرم از نیامدن هایت

دلتنــگم

بــــرای کســـی کـــه مـــدتهـــاست

بــــی آن کـــه بــــــــاشد

هـــر لــحظه

زنــــــدگی اش کـــــرده ام .....!

سيب سرخي را به من بخشيد و رفت

ساقه سبز دلم را چيد و رفت

عاشقي هاي مرا باور نکرد

عاقبت بر عشق من خنديد و رفت

چشم از من کند و دل از من بريد

حال بيمار مرا فهميد و رفت